De eerste prentjes waren devotieprentjes en die werden al rond 1400 gemaakt, dus al vijftig jaar vóór de uitvinding van de boekdrukkunst. Maar deze zorgde er wel voor dat er prentjes in heel Europa konden worden gedrukt. In de 17e eeuw beleefde het devotieprentje zijn grootste ontwikkeling en verspreiding en Antwerpen werd hiervan het centrum. En deze prentjes werden in aantallen tot wel 4000 stuks afgenomen! In deze eeuw werd ook het belang gezien om de gedachtenisprentjes te gaan drukken. De eerste waren voor leden van welgestelde families en belangrijke personen, vooral geestelijken, van wie de familie er ook belang in zag dat hun familielid én niet spoedig werd vergeten, maar dat ook aan de oproep om voor de overledene te bidden werd voldaan. De prentjes werden bij een uitvaart in eerste instantie uitgereikt aan de belangrijkste aanwezigen, later aan iedereen die in de kerk aanwezig was. Pas rond 1900 kwam dit gebruik helemaal in zwang. Dan zien wij ook dat de geboortedatum en -plaats, de sterfdatum, de plaats van overlijden, de naam van de huwelijkspartner, de datum van de begrafenis en de plaats van het kerkhof worden genoemd. En ook verschijnen de communieprentjes, bedoeld als aankondiging van de Eerst Communie, maar mogelijk ook bedoeld als een aanmoediging voor het geven van een klein cadeau.
Prentjes werden zelfs een verzamelobject en er ontstond een levendige ruilhandel. Verzamelaars zijn er over de hele wereld en velen hebben grote collecties aangelegd. De oudste bidprentjes zijn uiterst kort en met de hand geschreven! Het bevat niet meer dan een oproep tot gebed en de naam en de sterfdatum van de overledene. Voor zover wij hebben gezocht werd in 1730 het eerste prentje gedrukt mét een christelijke afbeelding op de voorzijde en de tekst op de achterzijde.
Wij zullen proberen bij elk prentje iets meer informatie te geven maar wij willen ook aan de lezer vragen om óns eventuele informatie te verstrekken. Waarvoor dank.